Пред куќичката во дворот на црквата на св. Кирил и Методиј

... дете со дете ...

Имав прилика да го запознаам пред околу 4 години и непосредно да се воодушевувам на неговата детска незлобивост и простодушност. Луѓето од Софија го знаат како дедо Добри Добрев од село Бајлово, 96 годишен старец, кој со својата метална касичка често пати може да се види како стои пред црквата на св. Александар Невски или на св. Седмочисленици, и проси пари, кои потоа ги дава за возобновување на манастирите, црквите или за помош на сиромашните.
Јас го затекнав во црквата на Св. Недела (Кирјакија) на архиерејска божествена Литургија во благодатно присуство на моштите на св. цар Стефан Милутин. Едноставно, влезе низ црковната порта, застана пред светите мошти, и како младо, подвижно момче, направи неколку метании. Тоа беше зачудувачки призор поради чувството на недостојност кога Бог ќе не’ удостои своите патишта да ги вкрстиме со некој Негов праведник.
Мил поглед, блага насмевка, смирено држење... тоа го прави светол и во очите на оние кои го сретнале и кои без двоумење брзаат да добијат благослов од овој прозорлив старец. Со своите опинци од кожа, постојано ита некаде, но притоа без да користи никакви современи превозни средства. Просто, го милува подвижничкиот о'д. Се храни со тоа што добрите луѓе му го принесуваат, и никогаш не се жали на својата состојба. Самиот негов лик зрачи небесна светлина која несвесно ги тера луѓето во еден момент да сфатат дека тој навистина е како земен од Библијата.
Се надевам дека Господ ќе ме удостои и по трет пат да ја бакнам неговата милостива десница.

„Човек треба да ја пази правдата и вистината. Тоа е Божјиот пат!“

 Детско смирение

http://silnikol.blogspot.com/2008/07/blog-post_19.html

Four years ago, I had the pleasure to meet him and directly delight in his innocent kindness and simplicity. People from Sofia know him as elder Dobri Dobrev from the village Baylovo. He is 96 old elder who could often be seen standing in front of the church St. Alexander Nevsky or St. Methodius and Cyril and their five disciples with his metal cashbox and begging for money. He gives the collected money for renewing of the monasteries and churches or to the poor people.
I met him at the church St. Kyriaki, when I was attending the Holy Liturgy which was led by several bishops, in presence of the graceful relics of St. Stephen Milutin the King. Simply, he entered through the church gate, stood in front of the relics and as a young boy, made few deep bows. That was an amazing scene, especially because of the feeling of unworthiness when God crosses our life-path with one of His righteous men.
Kind eyes, pleasant smile, humble look... all that makes him bright in the eyes of those who have met him and without hesitation hurry to get a blessing from this sagacious elder. He wears traditional shoes from raw skin and all the times rushes somewhere, but he never uses modern transport vehicles. Simply, he loves the ascetic walk. He eats whatever the good people give him and he never repine for his condition. His face shines with heavenly light which at one point of the moment makes people unconsciously to understand that he really is like taken from the Bible.
I hope that I’ll be vouchsafed by God to kiss the elder’s merciful right hand for third time in my life.

"The man should keep the righteousness and the truth. That's the God's path!"

Преземено од:

Дедо Добри, странник Христа ради" by Argireta Ateva

Посети: {moshits}