М О Л И Т В А

Агапи (грч. Αγάπη) или вечера на љубовта е обичај кој бил практикуван од раната Црква. На овие љубовни гозби во Христа, христијаните се собирале во определен ден, при што секој член принесувал дарови на трпезата според своите можности. Токму на овие Трпези Црквата започнала да го црпи својот идентитет, прославувајќи Го Христа како Единороден Син на Бог Отецот, сведочејќи ја својата вера преку жртвената љубов кон својот ближен и заедничарењето со него. Агапи, во својата полнота, претставува прв копнежлив одговор на Тајната Вечера, и предвкус на Царството кое доаѓа.

Доколку сакаш да придонесеш на Агапи со твој превод, фотографија/слика, поезија, или на било кој друг начин, слободно пиши ни. По примерот на ранохристијанските трпези на љубовта, Агапи.мк е отворена за заедничарење со сите членови на Црквата.

Врска до сајтот: Агапи.мк

Тропар на свети Силуан Атонски, на романски јазик

Православна Енциклопедија - Рождество на Пресвета Богородица

дека, по инаков начин на созерцување, светата Божја Црква е човек, имајќи го олтарот како душа, а божествениот жртвеник како ум, и храмот како тело. Оти Црквата е слика и прилика на човекот, кој е створен по слика и прилика Божји. Така таа преку храмот, како со телото, ја претставува моралната философија (= практичното делување), преку олтарот, како со душато, на духовен начин го претставува природното созерцување, и конечно преку божествениот жртвеник, како со умот, го пројавува мистичкото богословие.

И обратно, уште говореше, дека човекот во мистичен смисол е Црква, кој телото свое, како со храна, добродетелно го расветлува, низ држењето на заповедите, реалната способност на душата соодветно на моралната философија (практичното делување); со душата пак, како на олтар, со помош на умот принесува на Бога логоси на чувствените нешта, откако првенствено во духот ги очистува од материјата, соодветно на природното созерцување и со умот, како на жртвеник, со некое инакво многусловно и многугласно молчење, го призива многуопеаното, во недостапните, непроѕирните и непознатите химни, молчење Божјо. И, колку што е можно за човекот, тој се соединува во мистичко богословие со тоа божествено молчење, постанувајќи таков каков што треба да биде оној кој се удостоил со близината на пребивањето на Бога, и кој е запечатен со Неговите сесветли зраци.

Православна енциклопедија - Преподобен Максим Исповедник

За прв пат после 1923 година, илјадници верници од Грција, Русија и Грузија се собраа во манастирот во Кападокија (Сумела, на турскиот брег на Црното Море), за литургиски да го прослават Успението на Пресвета Богородица. Даровите ги принесе Првиот меѓу еднаквите, неговата светост Патријархот Цариградски Вартоломеј I.

Слава Му на Бога за се’!

Врски: Reuters - Нова Македонија - НетПрес - Rustavi 2 - YahooNews