Свети Порфириј Кавсокаливит: Зошто...
Лекови, дете мое, значи отров. Немојте да мислите дека лековите
секогаш носат само придобивки. Тие исто така прават штета.
Зошто пиеме лекови?
Затоа што сме болни.
Нашиот личносен однос со Богочовекот Исус Христос е секогаш определен од односот спрема нашиот ближен, па кој било да е тој. Страдаме во овој свет бидејќи обземени од своето самољубие се повредуваме меѓусебно.
Се поклонувам, го славословам и величам Твоето слегување во адот, пленението на адот, разрушувањето на смртта и тридневното воскресение од гробот, и Те молам Тебе, мојот Господ: душата моја, плен на гревовите, плени ја со љубовта Твоја; умртвена-воскресни ја и избави ја од адот.
Лекови, дете мое, значи отров. Немојте да мислите дека лековите
секогаш носат само придобивки. Тие исто така прават штета.
Зошто пиеме лекови?
Затоа што сме болни.
Овие жени се првите вистински сведоци на Воскресението, а Јосиф и Никодим беа сведоци на погребението. Сето ова е мошне значајно и совршено ја резимира христијанската догма. Никодим беше веднаш избркан од синагогата, бидејќи не го делеше мислењето на Јудеите. Јосиф, пак,
Препушти се на болестите, препушти се на тагите, препушти се на староста, кога главата ти е веќе седа,
и само бескрајно повторувај: „Слава Ти, Господи, слава Ти!“ И сите твои болести ќе исчезнат, и сите твои таги ќе се распрснат, и сè ќе стане 10 пати подобро отколку што беше,
Ние самите себе се осудуваме, ако со своите дела отпаднеме од Оној преку кого сме создадени и Кој е смисла на нашето постоење, од Богочовекот Христос. Сѐ е информација, нашиот проблем е во тоа како ја прифаќаме и дали разликуваме од кого е таа информација – Божја, ангелска, демонска или човечка.
Кипријане,
велики молитвениче,
пред Бога застапниче,
за нашите души покровителе.
Моли се, оче преподобне,
за оние кои ти приоѓаат
од тебе благодат измолуваат.
За нивно преумување,
Девственички свети маченички,
поучени за воскресение во живот вечен
од истоименитоста со благодат преисполнета –
светата Анастасија,
заштитени со молитвите на Христовиот пастир,
Патот кон Бога преку вашите стапалки е посведочен
о апостоли свети Христови,
сотрудници на Павла, помошници на Петра великите,
молете се за нас Аристарче, Пуде и Трофиме,
Затоа, откако со своето неверие ни ја утврди верата на сите, нѐ научи да говориме: Ти си најславениот Господ, Боже на отците, и наш, благословен си.Откако Тома со страв ја стави раката во Твоите живоносни ребра, Христе, го почувствува двојното дејство на двете природи, во Тебе соединети неслиено, и со вера викаше говорејќи:
Исповедниче на вистинската вера која спасува,
Мартине свети мачениче,
прими од нас пофалба и благодарност.
Од Бога со благодатна вистина исполнет,
на патот исповеднички цврсто остана,
и Христос преку тебе Црквата ја зацврсти,
Духот Свети пастирите ги умудри,
Имајќи ја благодатта на Твојот Живоносен Извор, Пресвета Дево, кон Тебе прибегнуваме, како кон непоколеблив бедем и претстателство, погледни со добросрдечност, Пресвета Богородице, на нашата тешка несреќа и исцели ги нашите души и тела од маки и болести, за да Ти повикуваме: Алилуја!
Затоа, на оние на кои воскреснатиот Христос им се открива, тој сепак духовно им се јавува пред нивните духовни очи. Зашто, кога ќе дојде кај нас преку Светиот Дух, нè воскреснува од мртвите, ни дава живот и ни дава благодат да Го видиме во нас целосно жив,
Тој може да се сретне со секого под различни околности. Секогаш се појавува кога човек брза, кога е во тесна ситуација, кога нема време. Ја испитува нашата вера - колку љубов имаме кон ближниот. И во Старечник има многу примери. Највпечатлив од нив е како подвижникот Арсениј отишол од скитот до манастирот.
Во деновиве во кои, согласно светите Канони, се причестуваме секој ден, сакам да ве потсетам на една димензија од оваа Света Тајна која како да е малку подзаборавена. Сите знаеме дека се причестуваме со Христос; притоа, нашата намера треба да биде –
Се отслужи света Архиерејска Литургија со која чиноначалствуваше Неговото Високопреосвештенство г. Пимен
и парохискиот свештеник и архиерејски намесник отец Душко Пецов.
Верниот народ се причести со Светите Христови Тајни.
По многу години, кога големиот храм се закануваше да падне, се јави Богородица и го држеше, додека излезе надвор мноштвото народ, и никој не беше повреден.
Василие, преподобен оче наш,
верата во Христа ти ја сочува,
иако велијар во безумие кон тебе поита,
стадото Христово по твоите молитви Господ го запази.
Моли се свет исповедниче,