И ако повторно паднеш повторно стани, и нималку не очајувај за своето спасение, што и да се случи. Сѐ додека ти не му се предаваш волно на непријателот, додека твоето трпение му одолева, придружено со самоосудувањето, ќе најдеш спасение. ’Зашто и нас кои некогаш бевме неразумни, непокорни’ вели апостолот Павле, ’Он нѐ спаси, не според праведните дела извршени од нас, туку според милоста Негова...

"Денес пак, ретло ќе чуете слово за умносрдечната молитва. Луѓето се заробени од толку многу грижи и материјално размислување имајќи совршен презир кон трезвеноста, така што, многумина не само што не сакаат да дознаат, да научат или да истражат, туку, дури и да чујат дека некој кажува за сторените подвизи, веднаш го навредуваат и отфрлаат,...

Вистината е она што го вкусуваме во литургиското искуство и заедничарење. Ја вкусуваме со душата и телото. Вистината е Господ Кој се прекршува а не се разделува, Кого секогаш Го јадат а никогаш не исчезнува по осветувањето на оние што се причестуваат. Кој е „Лебот Небесен, што го храни сиот свет“. Кој е единствената надеж што го спасува севкупниот човек.

Образованието не подлежи на импровизации и концептуални збрки. Супстанцијално образованието не треба да биде реперкусија на политичкиот систем, а уште помалку, чекор во некаква  политичка програма на која било политичка партија, оти на тој начин тоа е само еден запчаник на механизмот на власта, и има комплетно пресвртена онтологија,  не произведува индивидуалитети, што е негова основна цел, ами, дури и напротив, ги укинува...

Има времиња кога темнината се чини попогодна за очите од светлината. Одредени болести или лекарства може да предизвикаат светлината да изгледа неподнослива, а темнината удобна. Истово се случува и со светлината на Евангелието. Исто како што светлината не влијае врз слепиот човек и предизвикува болка и неудобност кај оние, чиишто очи не можат да ја поднесат светлината,...

На 09. 09. 2015 година кога Светата Православна Црква го празнува споменот на светиот маченик Фануриј (заштитник на учениците) во храмот „Успение на Пресвета Богородица“ во Велес се отслужи Света Божествена Литургија. На Литургијата служеа свештенослужители од градот Велес. По Литургијата се отслужи молебен за успешна школска година за Човекољубиот Господ,...

„Без мене не можете да направите ништо“ вели Словото Божјо, па затоа секоја година во Македонската православна богословија „Св. Климент Охридски“ во Драчево на почетокот на новата учебна година на Божествена Литургија на која присуствуваат сите ученици на Богословијата, се извршува чинот призив на Светиот Дух.

На 06.09.2015 година, во Четиринаесеттата недела по Педесетница и на празникот на св. свештеномаченик Евтихиј и св. маченичка Сира, беше осветен манастирот „Св. пророк Илија“ во с. Мешеишта, општина Дебарца, Охридско. Осветувањето го изврши Неговото Високопреосвештенство Митрополитот Дебарско-кичевски г. Тимотеј, во сослужение на протоереите Никола Христоски и Темелко Донески, свештеникот Димко Димоски и протоѓаконот Николче Ѓурѓиноски.

Не се поделени, туку имаме издвојување од Вистината, а секое издвојување всушност етимолошки е ерес. Главната причина е токму ереста на Филиокве која била причина за одвојувањето на црквата од Запад од правоверното исповедање на верата.A, потоа тоа издвојување продолжува и внатре во Римокатоличакат црква од кој се издвојуваа протестантите,...

По завршувањето на Светата Литургија, Неговото Блаженство, г.г. Стефан заедно со Митрополитите, свештенослужителите и верниот народ се упатија во населбата Тунел во Велес, каде што се изврши осветување на камен темелник за нова црква, посветена на Светиот Јован Крстител. На светиот чин на поставување и осветување на камен темелникот на новиот храм присуствуваа Министерот за одбрана на РМ,...

„Ако те напаѓа бесот на гневот, бегај во друга соба, во тоалет – смири се, расуди сè и врати се, смирено решавај ги сите проблеми. Ако настанала расправија, прва побарај прошка – победи го бесот“.

„Од лицемерието до лукавството, само еден чекор. А од лукавството до предавањето на Господа – исто така еден чекор, кој многу лесно се пречекорува“.

На 21 август 2015 год., на Филипините се изврши масовно православно крштение. Во Православие премина целата заедница на Аглипајанската Црква (исто така позната како Филипинска независна Католичка Црква), во областа Ладол општина Алабел при Филипинската провинција Саранган.

Времињата се менуваат и ние се менуваме заедно со нив. Сега е страшно време. Се случува преврат на сѐ - вредности, добродетели, добрини. Сè се менува. Тоа што нашите предци порано го сметале за грев, зло, сега некој се труди да го шири. Таа нечистотија и злоба. И ете во ова време на промени, човекот треба да го сочува своето јасно расудување. Реката тече и често ни се паѓа да пливаме спроти текот.

Божјата благодат ги посетува душите на луѓето и, кога ќе ги најде подготвени и исчистени, таму попрскува со капки роса од Светиот Дух. Тогаш душата почнува постепено да ги затвoра своите ливчиња, ограничувајќи ги своите чувства, за умот да не се расејува по разните страсти и да не лебди меѓу најразличните помисли. Оттаму доаѓа духовното созревање на душата и таа принесува сочни и благоухани плодови на добродетелите.

Значи примарно во образованието е градењето на личноста преку стекнување на одредени вредности. Социолозите и психолозите велат дека од мигот на раѓањето, па сѐ до смртта човекот прифаќа одредени вредности, стекнува знаења, развива способности и на тој начин се интегрира во општеството – се социјализира. Еден од најстудиозните истражувачи кои се занимавале со феноменот на социјализацијата...

Отец Пајсиј им одговори дека знае за смртта на монахот, бидејќи веќе ги видел ангелските војски, кои што дошле да му ја земат душата. Поклониците збунето негодуваа а некои од нив го молеа Старецот да им објасни за кого точно им зборува, мислејќи дека не ги разбрал. Отец Пајсиј им го раскажа следното:

„Главната епитимија на нашиот век – е трпението. Што и да ни даде Бог, во сè нека биде Божјата волја, и сè треба мирно да поднесуваме – без паника, без униние, без негодување, без очајување, без помисли против ближниот. Заради своите гревови страдаме“.

 Што значи спасение? Дали навистина, смртта на телото е претпоставка за влезот во Царството Христово? Како можеме да ја развиеме нашата способност за да живееме согласно заповедите Христови, согласно Светиот Дух?

Современиот човек треба да го цени спасителното посредство на Богородица, во страдањата и маките не треба да заборави за Помошничката на оние што страдаат, Застапничката, Покровителката, Утешителката на оние што очајуваат; обраќајќи се кон Неа тој секогаш ќе најде спокој, решение и одговор. Да се помолиме, бидејќи Богородица, „посредничката кон Животот“, секогаш го давала својот благослов...

Во горниот десен агол имаме мала мандорла со рака која благословува. Таа ја преставува Божјата присутност во овој настан. Истовремено продолжената линија од раката дијагонално минува низ сите важни елементи од кругот и завршува во долното лево дрво. Од левиот горен агол  низ сртот на планината се спушта уште една дијагоналана, која заедно со предходната внесуваат динамичност во композицијата.