ЉУБОВТА ИМА СВОИ ЗАКОНИ
Автор: о. Спиридон Скутис

           Многупати бегството не е слабост, туку благослов за тебе и човекољубие кон другиот. Кога нема место за тебе, подобро е да заминеш, за местото да се ослободи. Да го направиме тоа од љубов и со почит, а не од зло, омраза или тврдоглавост. Кога другиот веќе не те сака покрај себе, не прашувај за причините, ако тој не сака да ги открие. Само тргни си тивко — и со насмевка.

На некое место прочитав: „Не се гуши таму каде што нема место за тебе.“ Колку вистина има во тоа!

Не задржувај во себе грди состојби и слики. Задржи го убавото и повлечи се, но продолжи да се молиш — за другиот и за себе. Бог да ги просветли срцата и одлуките.

Замини од љубов, зашто тука веќе нема место за тебе. Може да е тажно, но тоа е вистина што треба да ја прифатиш. Блаженоупокоениот митрополит Павле од Сисанија велеше: „Кога некој ми кажа дека жена му сака да се разведат, му реков да седне и да ѝ го подготви куферот, за да ѝ олесни. На крај, токму тој негов љубовен однос и постапка ја променија, и љубовта повторно процвета.“ Ако грешам, ќе се поправам, ќе се обидам да се преобразам. Но ако не ме сакаш, ќе си заминам.

Кога другиот веќе те извадил од патеката на својот живот, подобро е да си заминеш, зашто тој очекува нешто друго — а тоа сигурно не си ти.

Ако си среќен без мене, нема причина да те притискам или присилувам на нешто.

     „Љубовта е долготрпелива, полна со благост; љубовта не завидува, не се возгордева, не се превознесува, не постапува непристојно, не го бара своето, не се лути, зло не мисли; не се радува на неправдата, туку се радува на вистината; сè издржува, во сè верува, на сè се надева, сè претрпува.“

Ако не умееме да ја култивираме оваа љубов и да станеме две убави цветчиња, ќе се претвориме во два кактуса во врска исполнета со песокот на една широка, бесплодна пустина.

Едно е да се распнеш од љубов кон Христос, а сосема друго — да го распнуваш другиот.

Ќе трпам заради Христос, како избран сад на љубов и сведоштво; но не сакам да трпам како кактус во животот на другиот, ако не можам да станам цвет. А ако другиот е кактус? Ќе го прегрнам — но не можам да го сторам тоа со свои сили без благословот и силата на Господа.

Многупати нашето инсистирање станува клинец во срцето на другиот.

Љубовта со сила не дава плод. Тоа е како да сакаш цвет и да го поплавиш со еден тон вода — ќе изгние. Ако моето присуство ти станува кошмар, подобро да заминам, за моето отсутство да стане твој мир. Нема да инсистирам; не сакам да ме љубиш насила. Ќе бидам трпелив; и ако не ме сакаш — ќе си заминам од љубов. Кога моето присуство е кактус во твојот живот, ќе си заминам — можеби ќе никне цвет. Не е важно кој е виновен. И кој, на крајот, може јасно да го одреди тоа?

Не обидувај се да го смениш мислењето на другиот ако тој не сака. Не можеш да му зборуваш на слепец за сонцето — нема да те разбере. Остави твоето молитвено молчење да стане брана против злобата и омразата на другиот, а потоа претвори ги тие лекции во духовно преобразување.

Многупати бегството е заштита. Во Отечникот се вели: „Бегај и спаси се!“ Бегаш од демоните, зашто има опасност да те вовлечат. Каде што има оган, не се приближувам — можам да станам масло што ќе го разгорува, ако не сум способен да го изгаснам. Една благословена духовна состојба е да немаме доверба во себе. Немам доверба, зашто знам дека сум слаб. Во духовните прашања не глумам храброст, за да не станам марионета на лукавиот; подобро е да бидам слуга на Господа и да црпам сила од Него.

Нема потреба да правиме бука. Сонцето и светлината не создаваат шум — едноставно затоа што не е потребно. На крај, благословени се тивките нешта: молитвеното молчење, погледот, прегратката, светоста. Тие не викаат — нивното присуство се открива тивко. Кај многу светители, молитвата „Господи Исусе Христе, помилуј ме“ се усогласила со ударите на срцето.

Постојат пламен што грее и пламен што гори; сето тоа зависи од изворот. Пламенот Христов преобразува; пламенот на лукавиот изгорува и руши. Христовиот пламен ќе го прегрнам; на другиот нема ни да му се приближам — ќе си заминам. Да внимаваме на пламените!

Подготвил С. Стефковски

 01.12.2025