Сите се восхитија на доблесното трпение, кое ти многустрадален

го покажа во неискажливите страдања: прекрасни

благодарствени молитви вознесуваше кон Господа,

Гoспoд Исус, спoрeд Свoeтo чoвeкoљубиe, сe спуштил тoлку нискo штo пoнискo нe мoжeлo, а пoтoа сe издигнал висoкo, тoлку висoкo штo навистина пoвисoкo нe мoжeлo. Тoј сe спуштил вo најдoлнoтo мeстo на зeмјата, т.e. вo самиoт ад, oд кадe штo ги oслoбoдил и ги привeл вo нeбeснoтo царствo праoтцитe, прoрoцитe и правeдницитe.

Во денешно време се водат кампањи за рамноправен третман на лицата со посебни потреби од типот на оваа подгрбавена жена. Но дали ние не сме тие кои покрај овие луѓе поминуваме со исправено тело, но со згрбавена душа. Размислете само колку пати сме поминале покрак хендикепираните лица без воопшто да помислиме како им е на тие луѓе; колку пати сме го отргнале погледот од овие страдалници, сметајќи се себеси за подобри и подостојни од нив.

Столб на трпение стана,
кога преподобно ревнуваше како праотците,
Јов во маките, Јосиф во искушенијата,
и живот на бесплотните во тело.

 На 7.12.2025 година, во пресрет на празникот Свети Климент Охридски, со благослов и во молитвено присуство на Неговото Блаженство Архиепископот Охридски и Македонски г.г. Стефан, во Соборниот храм, „Св. Климент Охридски“ беше отслужена Празнична вечерна богослужба со која чиноначалствуваше Неговото Преосвештенство, Епископот Дељадровско-илинденски г. Јоаким, 

Со зборови си ги упатил народите во верата Божја,
со делата си се издигнал преблажен,
кон божествен и блажен живот.
Со чудеса си ги просветил оние
што пристапуваат со вера кон тебе,
со знаменија си ја осветлил темнината.

На 6.12.2025 година, традиционално, по 58. пат, беше прославен патрониот празник на Македонската православна богословија „Свети Климент Охридски“. Празнувањето започна со Архијерејска вечерна богослужба во параклисот при Богословијата, на којашто чиноначалствуваше Неговото Високопреосвештенство, Митрополитот Кумановско-осоговски г. Григориј,

Во твоето духовно бдеење ќе ти помогне постот – ниту над, ниту под мерката на твоите сили. За Божествените нешта не се размислува со прејаден стомак, велат подвижниците. Дури и наједноставните тајни на Света Троица остануваат сокриени за оној што е телесно наситен. Сам Христос ни даде пример

Некои луѓе ќе останат емотивно заглавени во своето детство.
И така, секојпат кога ќе имаш големи очекувања од нив, ќе се разочаруваш. Секојпат кога ќе очекуваш да делуваат, да зборуваат, да се справуваат со ситуациите на поинаков начин, повторно и повторно ќе те изневеруваат.

·Раскажувањето приказни отсекогаш било грандиозно дело. И Господ Исус Христос не поучуваше преку апстрактни идеи, туку преку параболи — стории, за сеачот кој сее, за заблудениот син кој се кае. Во тој ист дух, и филмските уметници успеале да исткаат современи параболи.

 „Сакал или не, твојата душа оди од овој во оној свет. Ти не си ја создал, Бог ја создаде бесмртна. Мораш да умреш еден ден и тогаш ќе видиш — но доцна — дека Евангелието на Господ Христос е вистинито, од почеток до крај, и дека Тој затоа дојде во овој свет да ја освети нашата душа, да ја

Од војвода на земните војски,
војник Христов постана, кој во својата крв сe крсти,
приведен да ја исповедаш вистинската вера која спасува,
Меркурие миленику на Мајката Божја,
моли се за нас подвигот спасоносен да го завршиме,

Со добродетели како со сончеви зраци
ги просвети неверните мудреци,
и како пресветла месечина која оди во ноќта,
ја изгони темнината на неверието.
Царицата ја убеди, а мачителот го разобличи,

Пустината тивко очистувајќи го срцето твое,
о свети Амфилохие,
те припреми да бидеш изведен на Божја служба,
тебе кој со ангелот се молеше,

мудроста Божја на жедните преку тебе представена беше,

Големита дарови секогаш се придружени со големи искушенија — и пред нивното доаѓање, и по него. Така е, затоа што добриот Бог го знае нашиот болен нарцизам, тајната желба сè да присвојуваме за наша корист. Затоа, заедно со дарот и харизмата, Тој допушта и искушение.

Јоаким и Ана држејќи ја Марија за рака, застанаа пред петнаесетте скали по кои требаше да се искачат, за да влезат во храмот. Тие ја подигнаа Марија на првата скала. Во истиот момент, нешто силно блесна, необична светлина го осветли местото. Во тој момент, од десната и левата страна на Марија застанаа Архангелите Михаил и Гаврил