Гревот и слабоста секогаш носат последици; некој ги пренесува свесно, некој несвесно, но раната останува.
Покајанието е клучниот миг во кој почнува преумувањето. Тоа не значи дека ќе успееме да исправиме сè што сме „зафркнале“ со сопствените деца, но е многу важно барем

         Господ сака меѓусебно да се љубиме; слободата е во љубовта кон Бога и кон ближните. Во тоа е нашата вистинска слобода и еднаквост. Во општествените положби не може да има еднаквост, но тоа не е важно за душата.

На 10.12.2025 година, во НУ „Музеј на националната борба за самостојност“ се одржа промоција на две монументални книги: „Посланија и беседи“ од Архиепископ Доситеј и „Таков Архијереј ни требаше – зборник на трудови во чест на Архиепископот Доситеј“.

Не се знаат ни гробовите на многу големи и свети луѓе. Непознат остана гробот на пророк Мојсеј; па гробовите на многу апостоли и Христови маченици; па гробовите на пустиножители и подвижници. Нивните имиња се со црвени букви во календарот. Го славиме нивниот спомен, им градиме цркви, им воздигнуваме молитви. А гробовите нивни не ги знаеме.

      Личните „врски“ постоеја и во стариот изумрен, а постојат и во новиот, дигитален свет. Сето тоа покажува дека ВРЕДНОСТИТЕ се превртеа уште одамна, иако денес се доживува климакс на тој свет што стои на глава. Вредностите почнаа да се превртуваат уште во социјализмот, а се засилија со неговиот пад. Под паролата на „демократијата“ се протнаа и многу лажни вредности,

“Заштo кoј сe вoздига ќe бидe пoнижeн, а кoј сe пoнижува, ќe бидe вoздигнат” (Мт. 23:12).Акo нe сe пoнижимe спoрeд дoбрoдeтeлта, ќe нe пoнижи грeвoт. Дoбрoдeтeлта вoди кoн дoбрoвoлнo и приврeмeнo пoнижувањe, а грeвoт кoн нeпoвратнo и вeчнo пoнижувањe.

Голема пофалба и крепост има градот Тивериски,
ерарсите, свештениците и левитите:
зашто откако идолската прелест ја разобличија,
победници над нечестивите се јавија.

Одделувањето на човекот од демонот е исто што и барање Божја, а не човечка правда. Секогаш сме ние виновни и никој друг, затоа што сме различни од Богочовекот Христос.
Да повторам: јас сум виновен за сѐ, и апсолутно никој друг!

На 8.12.2025 година, денот во кој Црквата го прославува празникот на заштитникот на Македонската Православна Црква – Охридска Архиепископија, свети Климент Охридски, Неговото Блаженство, Архиепископот Охридски и Македонски г. г. Стефан чиноначалствуваше со Божествена Литургија во Соборниот храм ,,Свети Климент Охридски” во Скопје.

 И кога тие петмина се запишувале, другите студенти им се потсмевале велејќи: 'Зарем не гледате дека со верата е готово?' Денес, по сто години, на истиот универзитет има неколку стотици студенти на богословијата.“

Сите се восхитија на доблесното трпение, кое ти многустрадален

го покажа во неискажливите страдања: прекрасни

благодарствени молитви вознесуваше кон Господа,

Гoспoд Исус, спoрeд Свoeтo чoвeкoљубиe, сe спуштил тoлку нискo штo пoнискo нe мoжeлo, а пoтoа сe издигнал висoкo, тoлку висoкo штo навистина пoвисoкo нe мoжeлo. Тoј сe спуштил вo најдoлнoтo мeстo на зeмјата, т.e. вo самиoт ад, oд кадe штo ги oслoбoдил и ги привeл вo нeбeснoтo царствo праoтцитe, прoрoцитe и правeдницитe.

Во денешно време се водат кампањи за рамноправен третман на лицата со посебни потреби од типот на оваа подгрбавена жена. Но дали ние не сме тие кои покрај овие луѓе поминуваме со исправено тело, но со згрбавена душа. Размислете само колку пати сме поминале покрак хендикепираните лица без воопшто да помислиме како им е на тие луѓе; колку пати сме го отргнале погледот од овие страдалници, сметајќи се себеси за подобри и подостојни од нив.

Столб на трпение стана,
кога преподобно ревнуваше како праотците,
Јов во маките, Јосиф во искушенијата,
и живот на бесплотните во тело.

 На 7.12.2025 година, во пресрет на празникот Свети Климент Охридски, со благослов и во молитвено присуство на Неговото Блаженство Архиепископот Охридски и Македонски г.г. Стефан, во Соборниот храм, „Св. Климент Охридски“ беше отслужена Празнична вечерна богослужба со која чиноначалствуваше Неговото Преосвештенство, Епископот Дељадровско-илинденски г. Јоаким, 

Само Он е единствен Творец на сѐ – видливото и невидливото. Ние говориме за таа светлина, која е во Отецот и Синот и Светиот Дух. Нивното Божество е во три Ипостаси, и во едното сјаење на светлоста. Ние имаме еден Бог Отец, од Кого е сѐ, и еден Господ Исус Христос, преку Кого е сѐ, и еден Дух Свет, во Кого е сѐ.

Со зборови си ги упатил народите во верата Божја,
со делата си се издигнал преблажен,
кон божествен и блажен живот.
Со чудеса си ги просветил оние
што пристапуваат со вера кон тебе,
со знаменија си ја осветлил темнината.

На 6.12.2025 година, традиционално, по 58. пат, беше прославен патрониот празник на Македонската православна богословија „Свети Климент Охридски“. Празнувањето започна со Архијерејска вечерна богослужба во параклисот при Богословијата, на којашто чиноначалствуваше Неговото Високопреосвештенство, Митрополитот Кумановско-осоговски г. Григориј,