Дома

Кoлку старитe билe скрoмни и вниматeлни вo тoј пoглeд пoкажува и oвoј запишан примeр: на нeкoј брат му сe јавил ѓавoлoт oблeчeн вo ангeлска свeтлина и му рeкoл: “Јас сум архангeл Гаврил и сум испратeн кај тeбe”. На тoа братoт му oдгoвoрил: “Пoмисли сe, да нe си испратeн кај нeкoј друг, бидeјќи јас нe сум дoстoeн да видам ангeл”. И ѓавoлoт вeднаш пoстанал нeвидлив и исчeзнал.

На 13.4.2024 година, Неговото Блаженство, Архиепископот Охридски и Македонски г.г. Стефан чиноначалствуваше на Oсветувањето на новоизградениот храм посветен на светите 40 Севастиски маченици – Младенци, а којшто беше изграден во спомен на петтемина свирепо убиени во 2012 година кај месноста Смилковци, крај Смилковското Езеро.

На оваа икона Богородица е претставена како го држи својот Божествен Син во десната рака, а во левата таа држи букет од бели кринови. Овој букет символично ја означува нејзината нетлена и приснодевствност, за кое Црквата пее: „Ти си Корен на девственоста и Неовенлив Цвет на чистота“. Копии од оваа икона беа прославени во Москва, Воронеж и други места на Руската Црква.

На 12.4.2024 година, во четвртиот петок од Великиот пост, Неговото Блаженство, Архиепископот Охридски и Македонски г.г. Стефан, во Архиепископскиот Соборен храм „Свети Климент Охридски“ – Скопје, зеде молитвено учество во читањето на Акатистот кон Пресвета Богородица. По читањето на истиот, следуваше благословување на Петолебието.

Моштите на Светата Стефанида Битолско-Скадарска се наоѓаат во Слепченскиот Манастир чие Сестринство ја сотвори службата и акатистот на Светителката, како и истражувачка книга за нејзиниот живот и духовни подвизи. Оваа книга се работеше последните три години и на радост на сите наскоро ќе биде објавена заедно со нејзината икона и славословие.

Се случува не само кај верните, туку и кај неверните, да исчезнат сите нивни страсти и да им остане само една единствена страст и која, иако една, по големината на своето зло, да ги замени сите други страсти и која е толку штетна, што може да симне и од самото небо. Таква страст е гордоста.
Свети Јован Лествичник

"Видите ли некој да озборува, да сплеткари, да оцрнува некого, тој нема ништо со Христос.

Па, макар и ако зборува, со злоба и презир, против непријателите на Црквата,

тој нема ништо со Христос – ви гарантирам."

Човекот е создаден за радост и блаженство на царството Божјо (Мт. 25:21). Првенствено Божјиот план за создавање на човекот не содржел болка, страдање и смрт, туку екстатичност и полнота на животот. Бог слободно и со љубов избира да му даде на човекот и на целото создание учество по благодат во

" Кога некој оди на Литургија,треба да оди со мислата дека му предстои средба со Христос... Литургијата е присуство на Христос и Неговото Царство.... Литургијата е една литија, едно движење кон небото...
старец Емилијан Симонопетриски

Да појдеме и ние со Оној, Кој оди на доброволно страдање, земајќи го својот крст на трпение од секоја навреда; да се распнеме во борбата против гревот за да ги умртвиме телесните похоти и да извикаме: „Осана во висините, благословен си Ти Кој си дошол на доброволни страдања, со кои си го уништил адот, си го извел Адам и си ја победил смртта!“

На 5.4.2024 година, во третиот петок од Великиот пост, Неговото Блаженство, Архиепископот Охридски и Македонски г.г. Стефан, во Архиепископскиот Соборен храм „Свети Климент Охридски“ – Скопје, зеде молитвено учество во читањето на Акатистот кон Пресвета Богородица. По читањето на истиот, следуваше благословување на Петолебието.

Бог го казнува телото заради цената на душата, за да ја вразуми и научи.
Голем дел од луѓето се такви што треба да се поттикнат однадвор, за да можат да се повлечат во себе. (Филарет, м. Московски).
Времето на бедата е време кога преовладува Божјото сеќавање за нас;

Један ученик богословије у интернату се озбиљно разболео на почетку Васкршњег поста. Његово име стоји на завршетку ове поуке. Лекари су рекли да ће болесник сигурно умрети ако одмах са посне хране не пређе на мрсну - посебно на месо? На ту њихову тврдњу младић је одговорио:"Најпре хоћу да питам своју мајку за дозволу и благослов."

Тада су Немци заузели цео град и немачки командант је желео да види пећине у Кијево-Печерској лаври. Он сам није могао да се снађе и тражио је да пронађу монаха који је раније био становник овог манастира. Нађоше таквог монаха и доведоше га к њему да све покаже.Вреди напоменути да су раније мошти биле отворене и нису биле прекривене ничим, као што су сада са стакленим поклопцима.