Сега сме овде во светиот Охрид, поточно во црквата Света Софија, пак сите заедно, една година подоцна. Сега сме повторно горди и исполнети со радост, а заедно со нас се радуваат сите црквољупци и светители. Вие, Ваша светост, сте најзаслужниот за сето ова што се случи, па затоа, на овој ден и на ова место, ви благодариме во името на македонскиот народ.

 Сè што имаме, што сме, што мислиме, што говориме, што вреди нешто, е од Бог и е во Бог. Затоа дарот да се гледаме во Светиот Дух како браќа и како сестринство на Црквата е дар Божји. Меѓутоа, иако дарот Божји секогаш доаѓа, Бог секогаш дава, неопходно е и ние да ја разбереме Неговата волја и да служиме за да ја оствариме Неговата волја.

За eдeн дeн, братe, мoжeш да ја дoбиeш цeлата вeчнoст. И за eдeн дeн, братe, мoжeш да ја изгубиш цeлата вeчнoст. Ти сe дадeни илјада дeнoви на зeмјата да сe oпрeдeлиш за свoeтo сoпствeнo вeчнo спасeниe или за свoјата сoпствeна вeчна прoпаст. Нo блажeн e пo стoпати oнoј дeн вo кoј ќe сe пoкаeш за ситe свoи нeчисти дeла, нeчисти збoрoви и нeчисти мисли и ќe сe oбратиш кoн Бoга сo пoвик за милoст! Тoј дeн ќe врeди пoвeќe oд илјада други дeнoви.

На 9.6.2023 година, со почеток во 22:00 ч. ќе се отслужи Бдение во чест на светиот свештеномаченик Варлаам, Архиепископ Охридски, во храмот „Свето Вознесение – Свети Спас “ во Драчево.
Овој маченик е роден во Охрид, а за Христа посведочил со својот живот во градот Велес во XVI век.

Првото - кога слушнав од Пророк Симеон, дека ќе бидеш убиен;
            Второто - кога три дена те барав по Ерусалим и не Те видов;
           Третото - кога дознав дека Евреите Те фатиле и врзале;
           Четрвтото - кога Те видов на Крстот Распнат помеѓу разбојниците и
            Петтото - кога Те видов во гробот положен.

  Во почетокот кога Бог го создал човекот, го поставил во Рајот (како што ни кажува божественото Свето Писмо) , украсувајќи го со секаква добродетел и давајќи му заповед да не јаде од дрвото кое било во средината на Рајот. 

При толкувањето на евангелието за жената Самарјанка ви реков: „Водата што Богочовекот Христос ни ја дава, и која имајќи ја никогаш нема да ожедниме, е благодатта на Светиот Дух во нашето срце. Оваа благодат во нас може да стане и извор на благодат која нè води во живот вечен доколку го очистиме и го отвориме нашето духовно срце“ – секако, за молитвата. „Добивањето и пронаоѓањето на вода жива, пројавено како умно-срдечна молитва, е дар Божји“.

Во едно писание на о. Јустин Келијски, со наслов „Со сите светии“, преподобниот вели дека житијата на светителите не се ништо друго, туку „продолжение на Делата на светите апостоли“. Како што во Делата апостолски се опишани делата Христови кои апостолите ги извршише преку Христа, Кој пребивал во нив и делувал преку нив, исто така и светителите го сведочат истото Евангелие, го живеат истиот живот, ја пројавуваат истата праведност,

 Наоѓајќи се на ден пред големиот празник Педесетница, правиме спомен на починатите во верата отци наши, браќа и сестри. Светата православна Црква, движена од науката на Христовата љубов, постојано нѐ поттикнува да се молиме на Господа за душите на покојниците, знаејќи дека смртта е само една врата, преку која човечката душа преминува од животот овде на земјата, во животот на идниот век.  Богомудрите и

Често размислувајте за смртта и за се што ја следи и што ќе дојде по неа, па од се извлечете за себе поуки, потхранувајте ја својата срдечна придобивка на Божјата волја.
Притоа, со сите сили настојувајте во вообичаениот тек на вашите работи секогаш да правите дела според заповедите Божји

Да го почитуваме, верни, Константина со неговата мајка, оти и двајцата, кога ги слушнаа зборовите на Давида во кедрите, елите и кипарисите, ги препознаа трите краци на крстот, на кого се изврши спасителното страдање, и ги принуди непријателите Христови, кои живееја во Јудеа, да направат

Секој од нас кој сака да ја покаже својата љубов кон преминатите и да им пружи вистинска помош, најдобро тоа може да го направи преку молитва за нив, особено преку нивно спомнување на Литургија, кога се одвојуваат честици за живите и за мртвите и се ставаат во Крвта Господова со зборовите “Очисти ги Господи гревовите на овде споменатите со Твојата Пречиста Крв,

Воспитувајте ги да бидат културни и учтиви, да ги почитуваат другите. Учете ги да се соочат со фрустрациите и бесот и поврзувајте се со нив емотивно. Не е доцна за воспитување морално, етички и емоционални здрави генерации.

Стварноста на социјалните мрежи е црно-бела. Вистинскиот човек не постои, туку едниствено неговиот дигитален холограм редуциран до непрепознатливост. Првичен симптом на ваквата стварност е исклучувањето на возможноста за било каква сериозна и задлабочена дискусија.

«Жените, со кои јас се сретнувам, имаат сосема различни судбини и се наоѓаат во различни околности. Но, сите ги спојува едно, ним им е насушно потребна љубовта-емотивно раскажува Наталија. -Доволное просто да им се стави до знаење дека не се сами, за да се одречат од чедоморство... Ова се приказни на изгубени жени, како ги нарекувам јас, кои се нашле во услови на борба.»

За да се молиш треба да имаш основа која што е неопходно да ја негуваш. Како што го чуваме нашето тело, така ќе го чуваме и здравјето на душата. Неопходно е да бидеме радосни. Кога се навикнуваме да се молиме ни се дава радоста Христова, и уште повеќе. Ако ти кој се молиш тагуваш, ако се нажалуваш и онерасположуваш, нешто во тебе не оди добро.