Дрвото се познава по плодот; така што тие кои исповедаат дека се Христијани, ќе бидат препознаени по нивното однесување.
Бидејќи, сега не се бара просто исповедање, туку човекот да биде постојано во силата на верата се` до крајот...“

Нашата беда е во тоа што во верата се замешува кусогледото расудување, тој пајак, кој ја лови вистината со мрежите на судењата, заклучоците на умот и аналогиите. Верата опфаќа и гледа одеднаш, а расудувањето стига до вистината по заобиколени патишта.
Верата е средство за општење на дух со дух, а расудувањето е средство за општење на духовно-чувствено со духовно-чувствено и

"Чедо мое, чувај се да не судиш на ниту една душа, оти Бог допушта да падне оној кој му суди на својот ближен, за да научи да сострадува со својот слаб брат. Благодатта Божја го поддржува секој од нас но, ако се погордиме, Бог ќе ја оддалечи од нас и ќе бидеме полоши од останатите. Едно 

Во раното детство и длабоката старост, приближувањето на Новата година го чувствуваме едноставно физички. Новата година е особено топол празник за сите луѓе - таа е како пролет среде зима и сите се чувствуваат празнично, а злото како да се оддалечува. Колку и да се лоши околностите за човекот, во него се буди надеж,

Во ерата во која живееме, имаме толку многу начини за комуникација од кога било досега. Но, иако ги имаме сите алатки и средства да комуницираме со другите, за жал како никогаш досега нашата комуникација со ближниот е сведена на минимум

 Ги покануваме сите верни чеда на Македонската Православна Црква – Охридска Архиепископија да земат активно учество во оваа торжествена богослужба, во којашто ќе заедничариме и, воедно, еднодушно и едногласно ќе Му заблагодариме на Бога, нашиот Спасител.

На сè да гледате без стрес, без секирација, без притисок, без гушење. Нема потреба да се трудите и да се гушите. Сиот ваш труд треба да биде да се насочите кон светлината, да ја стекнете светлината.
Така, наместо да ѝ се предавате на секирацијата, која што не е од Божјиот Дух, ќе му се предадете на славословењето на Бога.

Аваа Исак се разболе и од голема болест и долго остана болен; а братот му подготви малку каша и во неа стави капинки; и Старецот не сакаше да ја вкуси. А братот почна да го моли говорејќи:„Земи малку, авво, заради болеста.“
А Старецот му рече: „ Навистина брате, во оваа болест сакав да останам триесет години.“

   Веројатно, најчеста болест во современиот свет е болеста на осаменоста. Каде е спасот од оваа исцрпувачка болест? Во Црквата, ќе речете, и во право сте. Но, често се случува човек кој одамна е воцрковен, сè уште да чувствува во неговото срце измачувачка болка: „Сам сум на целиот свет… никој не ме разбира“.

Дешава се нешто чудно, данас су лаици
постали нови самозвани духовници
јер им нису довољно добри свештеници,
па би да поучавају у свакој прилици!

Должни сме да умреме за самите себеси, за да живеат другите! Христос рече: Не плашете се да го загубите животот, служејќи му на братот! Кој му служи на својот ближен, ја спасува својата душа за вечниот живот!  Обидете се никогаш да не го обвинувате ближниот, туку помолете се за него!

Овие Христови зборови, пред сѐ, се однесуваат за Неговото Второ Пришествие и неволјите кои во тоа време ќе ги доживееме, но се однесуваат и на нашето лично страдање, упокојување и излегување пред Престолот Божји. Господ Христос сака достоинствено да ги дочекаме тие случувања, како и личното излегување пред Него,