Православни Духовни поуки од Светите Старци
nSeodstpro2a16f8gcat423910i9g2hihai8u5h7fh55h1u4t02ccll0i60h ·
Нормална клетка од човечкото тело дава 2/3 или повеќе на потребите на телото. И зема за себе само она што ѝ е потребно за да го одржи животот. А потоа умира. Значи, здравите клетки умираат, отстапувајќи место на нови.
Биолозите, лекарите и другите специјалисти ќе ги потврдат моите зборови дека на клеточно ниво се менуваме двапати месечно. Секој пат, како нова личност. Некои клетки умираат, други се раѓаат.
Клетката на ракот не сака да умре. Не сака да му даде никаква енергија на телото. Само сака да земе. Да земе сè од телото. И не сака да умре. Не сака да го отстапи своето место на нови клетки. Сака да умре заедно со целото тело. Сака да го проголта и кога ќе го проголта целосно, да умре заедно со него. Ова е однесувањето на клетката на ракот.
Ако го споредиме организмот со општеството, а клетката со личноста, тогаш таквата личност е егоист. Тој мисли само на себе, вели: „Сè е мое. Но, јас не должам ништо на никого. Но, сите ми должат мене.“ Некакви „социјални работи“, некакви „хуманитарни работи“, тука - помош, таму - заштита... Сите ми должат, јас никому ништо не должам. Ова е канцерогено размислување.
Ако има многу такви луѓе во телото, или поточно, во општеството, тогаш телото е болно од рак. Ракот го кородира месото. Себичното однесување е типично однесување на клетката на ракот.
Ова се смета за ненаучно, но експертите велат дека сè додека не ја промените свеста, нема да бидете излечени од никаква болест. Онколозите велат дека огорченоста и зависта се емоционална почва за појава на канцерогени тумори. Зрачење и хемотерапија - сето ова може да му помогне на човекот, но огорченоста кон целиот свет или кон сопругот што ве напуштил, или кон сопругата што ве напуштила... Ова е почва за енергија за појава на тумор во некој „слаб“ орган.
Лекарите го знаат ова, но обично не го кажуваат гласно. Нема да ви кажат: „Престанете да се навредувате или завидувате“. Нашите лекари се однесуваат како болестите да не се поврзани со моралот. Можеби ова не е лошо. Впрочем, кај нив доаѓате за лекување, а не за да ви држат лекции.
Од друга страна, разбираме дека болестите се поврзани со гревови. Затоа, можеме да сметаме дека ракот станал неволја, бидејќи денес сме насекаде „заразени“ со канцерогена свест.
Не сакам да правам ништо за никого, барем не бесплатно. И сакам да ми се обезбеди што е можно повеќе, и однадвор. И нема да умрам. Дури и снимаат филмови како тој – „Сите умираат освен јас“.
Ова е канцерогена свест. Не сакам да работам. Не сакам да умрам. А како сакам? Да умрам заедно со сите други.
Мислам дека тоа е причината. Можете да ја обвините и животната средина. Некој ќе рече: но имаме емисии во атмосферата, и имаме чад, и имаме петрохемиски фабрики…
Слушајте, луѓето добиваат рак и во високопланинските области, каде што има свежо млеко, каде што има кристално чиста вода, каде што можете да јадете чист воздух со лажица. Луѓето добиваат рак и таму. Уникатна екологија. Мислам дека врската помеѓу онкологијата и екологијата не е толку фундаментална како што мислиме.
Општо земено, клетките на ракот се толку паметни клетки што се како многу добро организирана банда. Клетките на ракот се однесуваат како единица на специјални сили испратена зад непријателските линии. Кога ги озрачувате или ги труете со хемикалии, тие се однесуваат како саботери. Ставаат гас-маски, се собираат и чекаат.
Кога постапката ќе заврши, тие полека излегуваат од скривалиштето за да продолжат да ги проголтуваат здравите клетки. А кога се нападнати, се бранат или се преправаат дека се убиени. А потоа се враќаат во живот. Се однесуваат премногу паметно и премногу лукаво. Избегнуваат третман. Во ова има некаков неразбирлив мистицизам.
Се разбира, вие и јас не сме лекари и не можеме целосно да знаеме што се случува во телото. Но, се разбира, ова е, меѓу другото, поврзано со канцерогениот егоизам. Затоа онкологијата е мака на современото човештво.
Свети Пајсиј Светогорецј, кој самиот страдал од рак, рекол дека оваа болест и овие страдања му дале повеќе од целиот негов живот поминат на Синај и Атон. Тој исто така рекол дека Бог знае лек за ракот, но не ни го открива, бидејќи преку оваа болест се исполнуваат небесните живеалишта.
Протереј Андреј Ткачев

 Колку само се лажат оние што бараат среќа надвор од себе -

во туѓи земји и патувања, во богатство и слава, во големи владеења и насладувања,

во задоволства и празни работи, на кои горчлив им е крајот!

Како огнот што го загрева железото, така благодатта срцето човеково,
за да го покаже сето она кое е нечисто, о Ермо велики, Бог те ослободи од робувањето на овој свет,
за да Ангел ти испрати.

Исповедник на Православието, скротувач на ѕверови во луѓето, преподобен оче наш Исакие, пратеник Божји за сведоштво на вистината, Црквата со твоите молитви ликува.
Моли се Христов воину, храмот Божји храм за молитва да остане, лажните ереси пред вистината да исчезнат.

 Бог не’ создава и ни се открива имено заради тоа, за ние да Го познаеме.

Токму во богопознанието е конечната цел и смисла на човечкиот живот1.

Во тоа се состои нашиот главен призив на земјата. 

Од толку и такви (луѓе) беше составен оној свештен Собор, судејќи некој си Ариј новаторот, поради злочестие (неправославие), и утврдувајќи ја Апостолската и Божествена проповед (на Вистината). А тој несреќник (Ариј) беше по потекло од Александрија, вброен во клирот на

Добродетели со љубов си стекнала, маченичке,  чисто живеалиште Христово, и на Светиот Дух возљубен дом; оттука си го посрамила непријателот  кој се бори против родот човечки, добро си пострадала, и си го посекла Копронима со мечот на верата, Теодосија, и пред Небесната брачна одаја си се претставила, радувајќи се. 

 На 8.6.2025 година, на празникот Слегување на Светиот Дух – Педесетница,

Неговото Блаженство, Архиепископот Охридски и Македонски г.г. Стефан

богослужеше и проповедаше на Светата Литургија

во Соборниот храм „Св. Климент Охридски“ во Скопје.

Кукавичлук поробљава човека, чини га издајником отачаства, заводи га у беславље и бешчашће, клони га да презире законе отаџбине и покреће га на непоштовање божанског, свештеног и светог. Кукавица је немужествен, подао, недостојан, низак, јадан, ропска и ситна душа, себичњак и самољубац.

Турците, кои ги заробиле руските војници во ропство, се обиделе да ги обратат во ислам. Секако, оваа судбина не го заобиколила и Јован. Тие со разни исмејувања и мачења се обидувале да го принудат светителот да се откаже од Христос. Сепак, тој, трпејќи ги сите маки, непоколебливо ја бранел Православната вера.

Блажен е подвигот твој оче преподобен, допирајќи го светот не дозволи тој да те оскверни, пригледуваше сираци и вдовици, згрижуваше сиромашни –
сe што беше дозволено и за твојата душа полезно.
Гледајќи го тоа Пастирот за исповедник те повика,

Раззеленувањето на дрвјата ја покажува силата на пролетта, но ти Терапонте со благодатта Христова,  надминувајќи ја природата створена, со вера во Оној Кој човекот не го напушта, ја исповеда верата во Пресвета Троица, и покажа Бог преку тебе дека во живот вечен,  од мртвило изведува.

Кога се зборува за празникот Педесетница, тогаш неопходно е да се разликуваат два моменти: прво, периодот од педесет дена после Воскресение, кога се славеле повеќе настани поврзани со Христовиот живот на земјата, и второ самиот ден Педесетница, кога се славел споменот на

За да може да се служи Тајната Божествена Литургија, Господ на апостолите и нивните наследници им ја подарил „Силата со која тоа ќе го прават“, односно Светиот Дух. „Во тоа е делото на слегувањето на Светиот Дух. Бидејќи, Тој не слезе само еднаш за потоа да нѐ напушти, со нас е, 

Новозаветната Педесетница е денот на славното исполнување на ветувањето за Христовото испраќање на Светиот Дух врз апостолите. Ова е крајно радосен, извонреден и утешителен настан. Куќата во која тие пребиваат еднодушни одеднаш е преисполнета со шум од небото, сличен на силен ветар, а разделени јазици, како огнени, се спуштаат врз секого од учениците.

Светиот Дух дава сѐ: Он е Изворот на пророштва, ги усовршува свештениците, неписмените на мудрост ги учи, рибарите ги направи богослови, го утврдува целото црковно собрание. Едносуштен и сопрестолен на Отецот и Синот, Утешителу, слава Ти.