Дома

Пламени факели кои го осветлувате учењето Христово, бодри мажи кои за спасение на стадото ревнувавте, апостоли Состене и Аполосе, Тихике, Епафродите, Онисифоре, Кифе и Кесаре,

 Христос рече: Ако некој ...не ги намрази татка си и мајка си, жената и децата свои, па дури и душата своја, тој не може да биде Мој ученик (не може да Ме следи) (Лука, 14, 26). Ова Слово Господово е многу сериозно. Не станува збор за една кариера и за дребните нешта од овоземниот живот, туку за совладување на страстите и гревовите на овој свет, за да живееме вечно со Отецот.

Апостол Павле престојувал во тој затвор во текот на неговото второ апостолско патување.

Во Троада имал видение на еден човек од Македонија, кој барал помош .

Тој, Сила и останатите веднаш отпловиле за Неапол. Од Неапол отпатувале во Филипи.

Славен е Господ во светиите свои,
и препрославувана е Неговата грижа
за спасение на родот човечки,
во животот твој о Амвросие свети
Божји угодниче, светлината на Духот Свети

Вистината те покажа како правило
на верата и образ на кротоста,
и на стадото твое како учител на воздржливоста;
преку смирението си го спечалил возвишеното,
а со сиромаштвото – богатството,
оче свештеноначалниче Николае,

Светлината Христова изнедри од срцето твое,
и ги осветли оние кои седеа во смртна сенка
 на далечниот исток,
о Николае рамноапостолен Христов ученику,

Минував покрај нивата на мрзлив човек и покрај лозје на малоумен човек:
31. и ете, сè беше обраснато со трње, нивата беше покриена со коприва, а камената ограда негова беше урната.
32. И погледнав, го устремив срцето свое, погледнав и поука извлеков:

Со послушание, нашето срце и нашиот дух ќе се прошират бескрајно. Со послушание, нашиот живот станува особено осветен, дури и во најдлабокиот сон! Со послушание се бориме против страстите, така што ниедна страсна помисла да не може да нè зароби! Послушанието е совршено ослободување од сопствената волја!

Штo сака Бoг, браќа, тoа и гo oткрива на луѓeтo, а штo нe сака Oн, тoа oстанува нeoткриeнo. Бoгoвидeцoт Мoјсeј ништo нe мoжeл да рeчe пoвeќe за нeбoтo, oсвeн самo дeка нeбoтo Бoг гo сoздал вo пoчeтoкoт, и кoга гo рeкoл тoа, тoј прoдoлжува исцрпнo да гo oпишува сoздавањeтo на зeмјата.

„Бoг ги слуша мoлитвитe на правeдницитe и ги испoлнува, пoнeкoгаш вeднаш и дoкрај, а пoнeкoгаш пoдoцна, вo пoгoднo врeмe, сo oглeд на тoа дали e oд пoлза на Црквата. Сo други збoрoви: испoлнувајќи ги мoлитвитe на правeдницитe, Бoг гo има вo прeдвид или спасeниeтo на eдeн чoвeк, или

Кога го собираме нашиот ум, секој од нас, нека го помоли Бога да ни даде дух на послушание на Неговата волја и сите да нè благословува. Било најмладиот, било најстариот, со срце да го слушате ближниот, за да разберете кога духот Божји говори низ него. Еден дваесетгодишен ѓакон – Свети Атанасиј Велики – а не патријарсите, ниту епископите или другите маченици, беше оној

Пастиру Христов, оче свети,
Саво преподобен, славословие на
Тивката Светлина Христова,
Ти кој Господа го прослави во светата земја,
а целата вселена се напои од мудроста Божја,
преку тебе посведочена, а од срцето твое прочитана.
Моли се за нас недостојните,

Така, многумина заведувала и ги привлекувала кон себе. Но, никогаш не го исполнувала ветеното. Секој што ќе ѝ се приближел го губел паметот и станувал нејзин слуга и роб. И додека се трудел, како да ѝ угоди и да ја задоволи, доаѓале војниците на некој голем цар, го убивале и го закопувале. Потоа, таа заведувала други, кои ги снаоѓала истата судбина.

Пораката на ангелите за време на ноќта на Рождеството Господово, ноќта на Божественото вочовечување е една порака на мир: Слава на Бога во височините и на земјата мир – на земјата да дојде мир и да остане. Со голема болка, секој од нас гледа дека овој мир не постои ниту во нашите домови, ниту во нашите општества, ниту, нормално, во вселената, во овој свет, ниту, за жал, во нашите срца. Но, токму овој мир го претставува потребното и за општествениот и за личниот живот и усовршување.

1. Неисправните мерила се одвратни пред Господа, а точните мерки Нему Му се угодни.
2. Ќе дојде ли гордоста, ќе дојде и срамот, но мудроста е со смирените. Праведниот, умирајќи остава сожалување; а смртта на нечестивите е ненадејна и радосна.
3. Непорочноста на простодушните ќе ги раководи, а лукавството на подмолните ќе ги погуби.

Господовата десница богодолично се прослави во сила, о блажен Јоване,

накалемувајќи те тебе на изворот на благодатта,

Мајката Божја радост ти донесе, приведувајќи ја кон Христа твојата душа нажалена.

„Нашите светители поседуваат Божествена правда наместо човечка,“, ми одговори.
„А што е божествена правда?“, повторно прашав.
Вака ми објасни:

Го нарекуваат „подвижник од градот“. Готви сам, храмот во митрополијата го чисти самиот, не користи мобилен телефон, ретко зборува и на фиксниот телефон. Оди во Атина само за да учествува на Синодските седници користејќи ги автобусите од јавниот превоз, ги обиколува околните села од неговата митрополија одејќи пеш и има заборавено што се тоа скапи архиерејски одежди. „Јас сум еден калуѓер“, вели самиот тој.