Бдение и произведување во архимандритски чин
На 10.11.2017 година, кога Црквата го слави споменот на светата Параскева Икониска, Неговото Високопреосвештенство митрополитот Струмички г.Наум во сослужение со митрополитот Тетовско-гостиварски г.Јосиф и надлежниот митрополит Кумановско-осоговски г.Јосиф служеше Света Златоустова Литургија во манастирот на свети Ѓорѓи во Куманово.






Но Авраам рече: ,Синко, сети се, дека ти си го добил своето добро уште додека беше жив, а Лазар злото; сега, пак, тој се утешува, а ти страдаш. Освен тоа, меѓу вас и нас постои голема провалија така што оние, кои би сакале да дојдат при вас, не можат; а исто така и оние оттаму - при нас’ 27. А тој пак рече: ,Тогаш, те молам, оче, прати го во татковата ми куќа, зашто имам петмина браќа, та да им посведочи, за да не дојдат и тие во ова место на маките!’
Признавам дека во дадениот момент мојата влашка четвртинка ги победи сите други дропки и дека ја земав паричката. И постојав некое време да сфатам што се случува, а прозорот повторно се отвори - Ај, доста ти е! Неам ситно! Гитла!
Како овие уметници достигнаа така неверојатни резултат толку рано во нивните кариери? Се разбира, факторот беше вродениот талент. Но, тие исто така започнаа млади: Пикасо, Дали и Микеланџело, сите сликаа од нивната рана младост. Подолу се детските дела на седум сега- познати уметници, секој од нив понудувајќи увид во еволуцијата на уметнички гениј.
Затоа, жените кои направиле ваков грев, нека не се успокојуваат себеси дека веќе се покајале за извршувањето на абортусите. Тие се должни сиот живот да пролеваат солзи на покајание. Многу од нив, иако веќе се покајале, не чувстуваат олеснување. Зошто? Затоа што не се покајале внатрешно, не пролеале доволно солзи, за да ја измијат крвта на извршниот абортус или абортуси. Покајанието нема граници.
Колку ли големо зло е гордоста, кога за борбата против неа не е доволна силата на ангелите и на другите рамни на неа сили, туку дека за тоа е потребна силата на Самиот Бог! Исто така, треба да забележиме дека апостолот не рекол за оние кои се сврзани со другите страсти дека тие Му се противат на Бога;
Христијанинот е должен сите напори да ги вложува во поправањето на својата душа. Бог и говори на нашата душа, а не на телото. Телото е орудие на душата, со кое таа делува. Јазикот зборува, очите гледаат, рацете го прават она што душата замислува и сака. И ако душата е исправна, тогаш и надворешните дела ќе бидат исправни. Без заповедите на душата, деловите на телото не делуваат.
„Нека е проклет секој,кој немарно го извршува делото на Господа“, вели пророкот Јеремија (Јер. 48, 10)... Сега е војна, духовна војна. Јас треба да бидам напред. Колку марксисти, колку масони, колку сатанисти и секакви други! Колку бесомачни, анархисти, опрелестени... Јас гледам што нè очекува и тоа ме боли. Во грлото ми е горко од човечката болка.
Духовниот отец треба да го процени видот на односот што човекот го негува или има кон Бог и со соодветен „јазик“ и однесување кон него да му помогне во неговото духовно растење од роб, преку наемник до чедо Божјо. Без оглед на соодветниот „јазик“ и однесување, духовниот отец мора да ја сочува својата љубов кон човекот.
Придонесете да не го бараат она што им е непотребно, и земните богатства да ги ценат онолку колку што и вредат. Вниматено гледајте ги нивните постапки, нивното друштво, врски, и не очекувајте од Бога никаква милост доколку не ја исполнувате оваа должност.
Не зборувај дека ѓаволот те присилува, оти тој при Второто пришествие ќе рече: "Тој и тој христијанин ме клеветеше зборувајќи дека сум го присилувал да греши, но јас не сум го присилувал туку тој сам имајќи слободна волја одлучил да направи грев!". Тогаш навистина ѓаволот ќе биде во право оти Бог го создал човекот како слободен
Претпоставувам, ми ја разбравте логиката, и можете и сами да продолжите со инвентивноста во „забавувањето“. На пример, ќе биде јако да ги научите да стрелаат со ракетен фрлач. Или пак да им залепите брада и во нивните раце да ставите нож и црно знаме со арапски букви на него. Сега тоа е нај модерно. Само внимавајте да не ги маскирате како христијани. Не е безопасно!
-Затоа браќата и сестрите од Бигорската обител и неговиот метох во Рајчица со голема радост и благодарност за неискажливо големиот дар ги пречекаа моштите на св. Димитриј, св. ап. Андреј Првоповикан, св. Пантелејмон, и на уште многу други светии, кои ќе го красат бигорското светилиште, како и на св. Варвара и св. Екатерина што ќе се чуваат во храмот на Победоносецот Георгиј.

Ние, за жал, не размислуваме за тоа, така што минутите, деновите и годините ни поминуваат бесполезно. Но дали само бесполезно? Колку штета сме претрпеле сите ние, а најнапред јас самиот, а да тоа и не сме го приметиле! Го сфаќаме тоа еден ден, кога нашата душа се подготвува да го напушти телото.
Еве како ќе знаеш дали си жртва на неправда, на другите луѓе, на зависта, на околностите или на било што друго. Ако си вистинска жртва ќе имаш радост, голема и непоматена радост и мир во себе. Ако се гушиш во „неправдата“ која луѓето и животот ти ја нанесуваат, запамти добро, ти си жртва, но жртва на својот карактер, на својата суета, на себељубието и саможивоста.

























